ПРО-ПОБЕДУ

 “Ластаўкі”

 

Тут жорсткі бой нядаўна быў.

Стаіць счарнелая вярба,

і вадасточная труба, ,

ў якую дождж і гром трубіў,

ўсім абвяшчаючы вясну,

вісіць аглохшы, а над ёй

будуюць зноў прытулак свой

дзве ластаўкі.

 I на сцяну

ужо ўзабраўся дзікі хмель,

нібы чакае, што ў акне,

як некалі, яму мільгне

рука ці кос дзявочых бель.

 На вуліцы баец стаіць.

I ён угледзеўся ў акно,

нібы спадзеючыся зноў

сустрэць ля гэтых камяніц

і дзеўчыну і маладосць.

 А мо', пакуль яны дамоў

з далёкіх вернуцца шляхоў,

пільнуе ластавак гняздо?

 Верш Максіма Танка